تعارض مطلق و مقیدتعارض مطلق و مقید، تنافی مدلول دلیل مطلق با مدلول دلیل مقیّد را می‌گویند. ۱ - تعریفیکی از اقسام تعارض ادله لفظی ، تعارض مطلق و مقید است، که به معنای تنافی میان مدلول دو دلیلی است که یکی از آن دو مطلق و دیگری مقید می‌باشد. ۲ - اقسام مطلق و مقیدمطلق و مقیدی که از سوی شارع مقدس وارد می‌شود به دو صورت است: ۱. گاهی آن دو از نظر نفی و اثبات مختلف می‌باشند، مانند: «اعتق رقبة» و «لا تعتق رقبة کافرة». قدر متیقن از مسئله حمل مطلق بر مقید، همین فرض است؛ یعنی مقید، قرینه بر این است که مراد جدی از مطلق همان معنای مقید است. ۲. گاهی آن دو از نظر نفی و اثبات یکسان می‌باشند، مثل این که هر دو مثبت باشند، مانند: «اعتق رقبة» و «اعتق رقبة مؤمنة». در حکم این صورت، اختلاف وجود دارد؛مشهور اصولی‌ها در این مورد، مطلق را بر مقید حمل نموده‌اند. [۳]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۳، ص۵۶۵.
[۴]
اصول فقه، رشاد، محمد، ص۱۷۱.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۳۸، برگرفته از مقاله «تعارض مطلق و مقید». رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | تعارض ادله | تعارض ادله لفظی | مباحث الفاظ | مطلق و مقید
|